Mini’s Oemoemenoe op trip, Parijs 2025

Vrijdag 16 mei, iedereen vol energie op naar Parijs. Na heel lang voorbereiden, plannen,
overleggen, bellen, mailen, afspraken maken, inzamelacties, sponsoren vinden was het zover.
Na een lange autorit aangekomen bij het Stade Jean Bouin waar we van de Directeur Sportif van
Stade Français persoonlijk een rondleiding hebben gekregen. We hebben van het veld tot en met
de klaslokalen mogen zien. Een leerzame maar ook erg leuke ervaring. Zo’n professionele club
van binnenuit mogen zien.

Daarna was het tijd om naar de camping te gaan waar (bijna) alle tenten al volledig opgezet
waren en iedereen zijn plekje voor de nacht(en) kon gaan zoeken. Na een korte ronde met regels
en afspraken was het tijd om de tanden te gaan poetsen of een snelle douche en slapen. Althans
dat was het plan. De meeste mini’s hadden blijkbaar nog erg veel te vertellen en dat moest
allemaal gezegd worden die avond . Uiteindelijk heeft iedereen lekker geslapen en konden
we de volgende morgen aan een nieuwe drukke dag beginnen.
Samen ontbijten en daarna de afwas, want dat gebeurt (helaas?) in Frankrijk ook niet vanzelf.
Iedereen de sporttassen opgepakt en op naar het veld, de opleiding- en training velden van
de jeugd van Stade Français. Ook daar stond de Directeur Sportif ons al op te wachten samen
met het hoofd opleidingen van de jeugd tot en met 16 jaar.
De eerste wedstrijd van de dag was tegen een team uit Corsica die net als Oemie op bezoek
waren. Met wat hulp van spelers van Oemie een 10 tegen 10 wedstrijdje gespeeld. Daar was
al te zien dat Oemie niet alleen voor het uitzicht was gekomen. Tegen een pittige
tegenstander die het fysiek niet schuwde een mooie wedstrijd neergezet.
Daarna was het de beurt aan Stade Français om tegen Oemie aan te treden. Daar lag het
niveau echt hoog. Het was serieus wennen voor onze strijders. Onze Franse tegenstanders
waren fel, hard, gehaaid en overduidelijk op elkaar ingespeeld. Ze hadden in het veld erg
korte duidelijke communicatie nodig om elkaar scherp te houden. Na even te wennen aan
deze roze muur van (sportief) rugbygeweld begon Oemie zijn draai te vinden. Goed oplopen,
mooie passing, schitterende off loads, rake harde tackles. Hoewel onze Franse gastheren een
maatje te groot bleken werd er zeer zeker niet bij de pakken neergezeten. Er werd strijd
geleverd, er was enorme inzet en er werd zoveel werk verzet. Hulde aan deze strijders. Het
hoofd opleidingen kwam alle spelers persoonlijk bedanken en vertelde aan 1 van onze
trainers dat ie onder de indruk was van de geestelijke veerkracht van Oemie, voor zulke jonge
spelers geen vaststaand feit. Na het stevige begin van de wedstrijden had Oemie zich snel
aangepast en kon goed partij geven en opgeven was geen optie.

Na alle sportieve inspanningen konden we van een heerlijke lunch, aangeboden door de
gastheren, genieten. Alle spelers fris gedoucht een lekkere Franse lunch naar binnen werken.
We hadden nog een wandeling naar het stadion in het verschiet, dus voldoende energie
tanken was wel nodig.
Iedereen verzamelen en aan de wandel (30 min) naar het stadion. Onderweg veel gezien.
Onder andere het sportpark waar Roland Garos gespeeld wordt.
Onze plekken in het stadion gauw gevonden en wachten op de wedstrijd. En wat een
wedstrijd hebben we gezien. Stade Français ging met een achterstand de rust in maar in de
laatste 3 minuten van de wedstrijd door een penalty kick de winst, 31-30 over de streep
trekken. Wat een lawaai, wat een blijdschap en energie geeft dat.
Na de wedstrijd de wandeling naar de auto’s terug met zijn allen. Het tempo lag iets lager
dan op de heenreis….. en na een hoog nodige sanitaire stop veilig aangekomen. Na een korte
rit terug op de camping waar alle spelers even iets voor zichzelf mochten doen terwijl er hard
gewerkt werd om een heerlijke pasta maaltijd te verzorgen. Iedereen aan tafel en genieten
van de maaltijd. Uiteraard kwam na dit feest ook weer de afwas.
Na een frisse nacht allen opstaan en opfrissen en ontbijten, afwassen. Een frisse
ochtendwandeling langs de Seine met alle spelers en een deel begeleiding om daarna met
z’n allen het kamp op te gaan breken. Iedereen hielp mee dit zo goed en vlot mogelijk te:
laten verlopen.
Bepakt en bezakt naar het Bois de Boulogne om daar in de zon nog een balletje te gooien en
samen een (verse) pizza te eten en nog wat te drinken voor we weer naar huis gingen.
Zondag avond alle chauffeurs met passagiers gezond, moe maar voldaan en vol verhalen
weer terug op Zeeuwse vertrouwde bodem. Met vele handen die licht werk maakten de bus
en de auto’s uitgeladen en iedereen kon afscheid van het reisgezelschap nemen.

Hele grote dank gaat uit naar alle mini’s die zich stuk voor stuk als echte reizigers, goede
gasten, sterke sporters maar vooral als 1 TEAM hebben gedragen. Petje af, 2 nachten en 2,5
dag op pad zonder een moment van twijfel of ongemak. Ook mede dankzij de inzet van alle
mini’s met inzamel- of verkoopacties hebben zij een groot aandeel in het succes van deze
trip gehad.
Ook heel veel dank aan de begeleiders die alles geduldig, attent en vrolijk in goede banen
hebben geleid.
Alweer veel dank aan de “stille krachten” achter de schermen voor een solide organisatie en
planning. Dit was serieus goed werk!
Sponsoren die op wat voor manier dan ook een bijdrage hebben geleverd in de vorm van
diensten, spullen, kortingen op benodigdheden, logistieke ondersteuning…zonder hen zou
dit niet, op deze manier, gerealiseerd zijn.
Als laatste ook de ouders die thuis zich afvroegen hoe we het allen in Parijs er vanaf brachten
en de spelers met het volste vertrouwen op reis lieten gaan, ook jullie bedankt. Jullie
vertrouwen is volledig waar gemaakt door de spelers. Iedere ouder kan/mag/moet trots zijn
op wat zijn/haar kind en het team hebben laten zien.
Er zijn banden en herinneringen gemaakt die misschien wel een leven lang meegaan.
Gelukkig hebben we de foto’s nog en zullen die de komende tijd nog wel een paar keer de
revue passeren op de socials en bij de trainingen.
Merci à tous et à bientôt